Marangozluk nedir? Marangozluk ile ilgili olarak genel bilgilerin ve marangozluk mesleği ile ilgili genel bilgilerin yer aldığı yazımız.
Tahtayı işleyerek yararlı eşya yapanlara «marangoz», bu sanata da «marangozluk» denir. Marangozluğun kaba işlerini yapanlara «doğramacı» denir. Bunların işi, çoğu yapı işlerinde kullanılan keresteleri biçime koymaktan ibarettir. Bazı marangozlar daha ince işler yaparlar. Hele ev, oda eşyası yapanlar daha zevkli, daha ince çalışmak zorundadırlar. Bunlara da «mobilyacı» denir. Üçüncü grup bundan da ince ağaç işleridir. Kakmacılık, süsleme işleri, eski adı ile «sedefkârlık» bu çeşit marangozluktur. İnce işler yapan marangozlara «tavşan» denir.
Marangozlar, bugün daha çok sanat okullarından yetişiyor. Sanat okullarında bu işlerin inceliğini öğreten dersler vardır. İster çıraklıktan yetişmiş olsun, ister okuldan, bir marangozun bilmesi gerekli temeller vardır. Bunların ilki, «malzeme bilgisi»dir. Hangi cins ağacın hangi işlere yarıyacağını, ya kendi denemeleriyle, ya kendine ustalık edenlerin verdikleri bilgilerle öğrenir. İkincisi «âlet bilgisi»dir. «Avadan» denilen marangoz takımlarındaki 80’i aşan âletin ne işe yarayacağını ancak deneyerek, çıraklıkla öğrenmek mümkün olur.
Marangozun bütün ustalığı, işte bu âletleri gereği gibi kullanmasındadır. Rendeden raspaya, pergelden kaleme kadar pek çok çeşidi olan bu âletlerin her biri ayrı işe yaradığı için, malzemesine göre ne çeşit âlet kullanmak gerektiği uzun çalışmalarla öğrenilecek bir bilgidir. Marangozluk sanatının temellerinden üçüncüsü, marangozluk ve mobilyacılık, yapı işleri tarihidir. Bu da, usta bir marangozun zevkli işler yapmasına yardım eder.
Marangozluk, ayrıca, kendi içinde de dallanıp budaklanmıştır. Süsleme marangozluğu, çeşitli kollarda ustalık ister. Lambri ve kabartmacılıkta usta olanın mutlaka oymacılıkta usta olması gerekmez. Hattâ cilâcılık, kaplamacılık bile, çağdaş marangozlukta ayrı ustalık bölümleridir.
