İslamiyet ile batıl inanışlar arasında ne gibi bir ilişki vardır. İslamiyetin batıl inanışlar ve bilime bakış açısı nedir?
Müslümanlığın en büyük başarılarından biri yersiz inanışları yıkmış olmasıdır. Dinin kuruluşu sırasında «müşrik» Araplar her türlü yersiz, boş şeylere inanırlardı. Müslümanlığın doğuşunda Kabe’de 360 tane put vardı. Her kabilenin ayrı ayrı putu olurdu. Müslümanlık bütün bunları ortadan kaldırdığı gibi başka boş inanlara da son verdi. Meselâ Araplar güneş tutulmasını, ay tutulmasını bazı önemli kimselerin ölümüne yorarlardı. Hz. Peygamberin oğlunun ölümü sırasında gene böyle bir olayı Araplar gökyüzünün yas tutmasına yormuşlardı. Hz. Muhammed bunu şiddetle reddetmiş: «Güneş’le Ay Allah’nın iki ayetidir; bir kimsenin ölümü yüzünden kararmazlar» demişti.
Kuran’da: «De ki, göklerdeki, yerlerdeki görünmiyeni Allah’dan başka kimse bilmez.» (En’am Suresi, 50. ayet) gibi daha birçok ayet falcılık, büyücülük, sihirbazlık gibi inanışların hepsine birden son vermiş, Hz. Peygamber de çeşitli vesilelerle bunların «müşriklik» (Allah’a ortak koşma) olduğunu açıklamıştır.
Öte yandan, Müslümanlık bilime büyük bir değer veregelmiştir. Hz. Peygamberin: «Beşikten mezara kadar oku!» hadîsi bilgiye verilen değeri gösteren en özlü sözdür. Hz. Muhammed’in bilim hakkında daha birçok önemli hadîsleri vardır. Bunların başlıcalarını aşağıya alıyoruz:
* Bilgisinden başkalarının faydalandığı bilgin bin âbitten (böyle ilmi olmayan, fakat ibadetle meşgul bir insandan) hayırlıdır. Çünkü insanların hayırlısı halka faydası dokunandır.
* Okumak, kadın-erkek, her Müslümana farzdır
* Bilim İslam’ın hayatı, dinin direğidir.
* Dünya’yı isteyen bilime sarılsın, Ahret’i isteyen bilime sarılsın; hem Dünya’yı, hem Ahiret’i isteyen gene bilime sarılsın.
* Her derdin bir devası, bir ilacı vardır. Hastalığın ilacı bulunduğu vakit, Allah’ın izniyle, hasta iyi olur. Her hastalığın ilacını arayınız.
Bu hadîsler, bilime verilen önemi açıkça ortaya koymaktadır. Bu arada, hastaların iyi olması için ilâcın şart olduğunun belirtilmesi, Müslümanlığın bilime verdiği değer kadar, okuyup üflemeden, büyüden, muskadan deva ummanın ne kadar boş olduğunu da belirtmektedir.
