17. yüzyılda yaşamış olan Türk divan edebiyatının tanınmış yazarlarından olan Nergisi hayatı ve edebi kişiliği hakkında bilgi.
NERGİSÎ (1585 – 1635) klâsik Türk nesrinin en tanınmış yazarlarındandır. Babası Nergis Ahmet Efendi’nin kadı olarak bulunduğu Bosna sarayı’nda doğdu. Öğrenimini İstanbul’da tamamladıktan sonra müderrislik etti, kadı oldu, ömrünün 25 yılını kadılıklarda geçirdi. 1634’te Revan Seferi‘ne gidecek orduya vakanüvis tâyin edildiyse de daha seferin başlarında attan düşerek öldü.
Eski nesrin en kuvvetli siması olarak ün kazanan Nergisî, eserlerinde Arapça, Farsça kelimelere aşırı derecede yer vermiş, bu yoldaki aşırılığı yüzünden ifadesi yer yer anlaşılamıyacak hale gelmiştir. Bu bakımdan, Tanzimat’tan sonra, çok şiddetli tenkitlere uğramış, eski değerini kaybederek okunamaz bir yazar haline gelmiştir. Bu arada, Namık Kemal 1866’da Nergisi’nin garip üslubu üzerinde durmuş, Türk okuyucusunun onun eserini anlamasının Farsça «Gülistan»ı anlamaktan daha güç olduğunu söylemiştir. Nergisi’nin başlıca eserleri “Hamse” ile “Münşeat”‘dır.
