Rönesans felsefesi nedir? Rönesans felsefesinin özellikleri, önemli filozofları, bu filozofların felsefeleri hakkında bilgi.
RÖNESANS FELSEFESİ:
Temel Özellikleri:
- a) Felsefede önemli olan insan aklı ve deneyin doğrularıdır. Doğrular kutsal kitaplarda hazır olarak verilmiş değildir. İnsan aklıyla ve deneyimle onları çaba göstererek arayıp bulacaktır.
- b) Bir tek sistem değil, bir sistemler çokluğu görülür. Dinin belirleyiciliği ortadan kaldırıldığı için, filozoflar kişiliklerini ortaya koyabilmişler, böylece de bir çok sistem ortaya çıkabilmiştir. Felsefede artık sadece Latince değil, çeşitli ulusal dillerle yazılmaya başlanmıştır.
- c) Filozoflar artık din adamları değil, üniversite öğretmenleri ve araştırıcılarıdır.
- d) Felsefe otoritelerden bağımsızdır. Ortaçağ, filozof deyince Aristo’yu anlıyordu, ya da Platonu. Bu dönemde hem kilise hem de felsefe otoritelerine de baş kaldırılmış ve kıyasıya eleştirilmişlerdi.
Görüldüğü gibi, Rönesans eski “Antik” Yunan’a dönüştür, ama onları olduğu gibi alıp, benimsemek değildir.
THOMAS MORUS (MORE)(1480 – 1537): 18. y.y. aydınlanma çağının öncülüğünü yapan filozof, bir siyaset felsefecisidir. “Ütopya” adını taşıyan yapıtında, zenginliğin belli ellerde toplanmasını kınayarak, halkın yoksulluktan kurtulması için eşitliği savunur. Ona göre, özel mülkiyetin olduğu yerde toplumsal adalet olamaz. İnsanları eşitleştirmek, kiminin zengin, kiminin yoksul, kiminin güçlü, kiminin güçsüz olmasını önlemektir. Adaletin özü de budur.
MACCHIAVELLİ (1469 -1527): Siyaset felsefesinde ün yapmış, İtalyan filozofudur. İki önemli yapıtı “Hükümdar” ve “Söyleşiler” adım taşır. Ona göre, devletin çıkarları bireysel çıkarların üstündedir. Politikada erişilmek istenen amaçtan başka her şey önemsizdir ve hiçbir ahlaksal görüş politikayı yolundan alıkoyamamalıdır. Bu açıdan yönetim politikası “amaçlar, araçları meşru kılar” anlayışına dayalıdır.
