Bakteriler ve virüslerin ortak özellikleri ve farklılıkları nelerdir? Bakteri ve virüs arasındaki farklar, benzerlikler, karşılaştırılması.
Bakteriler vs Virüsler
Bakteriler, hem canlı konaklarda hem de gezegenin tüm alanlarında (ör. Toprak, su) bol miktarda bulunan tek hücreli, prokaryotik mikroorganizmalardır. Doğası gereği, bitkilerin, insanların ve onlarla temas eden diğer hayvanların sağlığı için “iyi” (faydalı) veya “kötü” (zararlı) olabilirler. Bir virüs hücresizdir (hücre yapısı yoktur) ve hayatta kalmak için canlı bir konakçıya ihtiyacı vardır; konağında hastalığa neden olur, bu da bağışıklık tepkisine neden olur. Bilim adamları virüslerin yaşayıp yaşamadığını henüz bilmiyorlar; genel olarak, cansız oldukları düşünülür.
Zararlı bakterilerin neden olduğu enfeksiyonlar neredeyse her zaman antibiyotiklerle tedavi edilebilir. Bazı virüslere karşı aşı yapılabilirken, HIV ve soğuk algınlığına neden olan virüsler gibi çoğu, semptomları azaltılsa bile tedavi edilemez, yani yaşayan konakçı enfeksiyondan kurtulmak için yeterince güçlü bir bağışıklık sistemine sahip olmalıdır.
Virüs Bakteri Karşılaştırması
- Virüsler bilinen en küçük ve en basit yaşam biçimidir. Bakterilerden 10 ila 100 kat daha küçüktürler.
- Virüsler ve bakteriler arasındaki en büyük fark, virüslerin çoğalmak için bir bitki veya hayvan gibi canlı bir konakçıya sahip olmalarıdır, ancak çoğu bakteri canlı olmayan yüzeylerde büyüyebilir.
- Bakteriler hücreler arası organizmalardır (yani hücreler arasında yaşarlar); oysa virüsler hücre içi organizmalardır (konakçı hücreye sızarlar ve hücre içinde yaşarlar). Konak hücrenin genetik materyalini normal fonksiyonundan virüsün kendisine kadar değiştirirler.
- Bazı yararlı bakteriler vardır, ancak tüm virüsler zararlıdır.
- Antibiyotikler virüsleri öldüremez, ancak Gram-negatif bakterilerin bazıları hariç çoğu bakteriyi öldürebilir.
- Bakterilerin neden olduğu bir hastalığa örnek olarak strep boğaz ve bir virüsün neden olduğu rahatsızlığa bir örnek griptir.
Üremedeki Farklılıkları
Bakteriler, büyümeleri ve çoğalmaları için gereken tüm “makineleri” (hücre organelleri) taşırlar. Bakteriler genellikle eşeysiz olarak çoğalırlar. Cinsel üreme durumunda, bazı plazmidler genetik materyal bakteriler arasında geçirilebilir. Öte yandan, virüsler esas olarak bilgi taşır – örneğin, bir protein ve / veya membranöz kaplamada paketlenmiş DNA veya RNA. Virüsler, konakçı hücrenin çoğaltılması için kullanılan makineleri kullanır. Bacakları hücrenin yüzeyine yapışır, daha sonra virüsün kafasında bulunan genetik materyal hücreye enjekte edilir. Bu genetik materyal ya kendi proteinlerini ve / veya virüs bitlerini üretmek için hücrenin mekanizmasını kullanabilir ya da hücrenin DNA / RNA’sına entegre edilebilir ve daha sonra çevrilebilir. Yeterli “yavru” virüsü üretildiğinde hücre patlar ve yeni viral partiküller serbest kalır. Bir bakıma virüsler gerçekten “canlı” değildirler, ama esasen uygun bir canlı konakçı ile karşılaşana kadar etrafta yüzen bilgilerdir (DNA veya RNA).
Bolluk
Virüsler, bakteri gibi prokaryotlardan on kat daha fazladır. Bir metrekarede yüz milyonlarca virüs bulunabilir; aynı alanda on milyonlarca bakteri vardır. Dorothy Crawford, Virüsler: Çok Kısa Bir Giriş kitabında şöyle yazıyor:
Bir kilogram deniz tortusunda yaklaşık 1 milyon farklı viral tür vardır, burada da yerleşik bakterileri enfekte eder ve öldürürler. Genel olarak, deniz virüsleri her gün tüm deniz bakterilerinin yaklaşık % 20-40’ını öldürür ve deniz mikroplarının en büyük katili olarak, sözde ‘viral şant’ tarafından karbon döngüsünü derinden etkiler.
Bakterilerin üstel bir oranda büyüyüp çoğalabildikleri göz önüne alındığında – sadece ortamdaki besinler tarafından kısıtlanan virüsler, ekosistemde sağlıklı bir dengenin korunmasına katkıda bulunur.
Canlı Mı Cansız Mı?
Bakteriler canlı organizmalardır, ancak virüslerin öyle olup olmadığına dair görüşler değişir. Bir virüs, canlı organizmalar ile etkileşime giren organik bir yapıdır.
Genlere sahip olma, doğal seçilim ile evrimleşme ve kendi kendine toplanma yoluyla kendilerinin birden fazla kopyasını üreterek çoğaltma gibi yaşam özelliklerini gösterir. Ancak virüslerin hücresel bir yapısı veya kendi metabolizmaları yoktur; üremek için bir konakçı hücreye ihtiyaçları vardır. Virüsler konakçıya kendi DNA’larını enjekte eder; bazen bu yeni genler konakçı için faydalıdır ve genomunun bir parçası haline gelir. Genomumuzun % 8’inin aslında endojen retrovirüs DNA’sından oluştuğu tahmin edilmektedir.
Rickettsia ve klamidya gibi bakteri türlerinin, konakçı hücre olmadan çoğalamama sınırlamasına rağmen canlı organizmalar olarak kabul edildiğine dikkat edilmelidir. Ayrıca, virüslerin yaşam özellikleri hakkındaki burayı ziyaret edebilirsiniz.
