Sokrates öncesi İlkçağ felsefesinin özellikleri nelerdir? Antik Çağ, Sofistler, sofizm çağı felsefesi hakkında bilgi.
Sokrates
Sokrates Öncesi Felsefe
İlkçağ felsefesinin ilk döneminde (Sokrates öncesi) ele alınan asıl konu evrenin ve doğanın kaynağı, varoluş sorunlarıdır. Bu ilk dönemde Yunan felsefesi bir doğa felsefesi durumundadır.
Antik çağ Yunan Felsefesinin ilk düşünceleri doğada toplanmıştır. Thales, Anaksimandros, Anaksimenes bu dönemin ilk felsefecisidirler. Bu düşünürlerin üçü de varlıkların temelinde bulunan ana maddenin ya da temel varlığın (arke) ne olduğunu tartıştılar.
• Thales ana maddenin “su”,
• Anaksimenes “hava” olduğunu öne sürdü.
• Anaksimandros ise ana maddenin “sınırsız ve sonsuz bir madde” olduğunu söyledi ve bu maddeye “sınırı olmayan” (apeiron) adını verdi.
• Demokritos ana maddenin “atom” olduğunu,
• Herakleitos ise “ateş” olduğunu savundu.
Antik Çağ Yunan felsefesinin en parlak dönemi Sofizm Çağıdır.
Sofistler
Sofistler, kendilerinden önce ortaya atılmış olan çeşitli düşünceleri ve varsayımları ele alarak eleştirdiler. Onlara göre “herkesin kabul edeceği mutlak doğrular” yoktur, bilgi ve doğrular insandan insana değişir (görelidir). Birine göre “iyi” olan, bir başkasına göre “kötü” olabilir.
“Dış dünya ve nesneler bize nasıl görünüyorlarsa öyledirler.” Sözü sofistlerin dünya görüşlerinin özünü verir.
Sofistler, her türlü insansal (nomos) yasayı doğal (physis) yasaların yerine koymuşlardır. Onlara göre “Her şeyin ölçüsü insandır.”
Sofistlerin, özellikle ahlak, din, hukuk gibi değerler alanına getirdikleri kuşkuculuk, düşünce tarihinde ilgi çekici, özel bir yer tutar. Bunlar, Aydınlanma Felsefesi‘nin ilkçağ’daki öncüleri sayılır.
