Eski Türklerde ve İslamiyette tıp nasıldı? Tıp tarihi, Eski Türklerde ve Avrupa’da tıp nasıl gelişmişti, tıp alanındaki ilerlemeler ilgili bilgi.
Eski Türklerde ve Avrupa’da Tıbbın Gelişimi – Tıp Tarihi
Eski Türklerde tıp, o çağlara göre çok ilerideydi. Türkler hekime “otacı” derlerdi. Bu arada beden hastalıklarına bakanlara “sayru”, ruh hastalıklarıyla uğraşanlara “çurlu” denirdi.
Orta çağda gelişen İslam tababeti bir yandan Türklerin hekimlik bilgilerinden faydalanırken, bir yandan Eski Yunanlıların, İranlıların, Hintlilerin bilgilerini de ele aldı. Bu arada Hz. Muhammed İslam dininin esaslarını kurarken sağlığa büyük önem vermiştir. 980-1037 yılları arasında yaşamış olan İbni Sina, İslam ve Türk tababetinin en büyük bilginlerindendir. Adı halk arasında hikayelere geçmiş, efsane haline gelmiştir. İbni Sina hasta muayenesi, müşade, teşhis üzerinde çok değerli, geniş bilgiler vermiştir. Bu arada menenjiti, felçleri, solunum, sindirim hastalıklarını, organların görevlerini, beyin kanamasını, göz hastalıklarını çok güzel tarif etmiş, bu konularda esaslı fikirler öne sürmüştür.
Avrupa’da tıp, Eski Yunan, Türk ve İslam tababetinin gelişmesinden sonra yerleşmeye başladı. Bu arada Türk ve İslam tıp bilginlerinin yazdıkları Arapça eserler Latinceye çevrildi. Avrupa’ya bu eserlerin, yeni fikirlerin girmesinde Haçlı Seferlerinin büyük etkileri olmuştur.
Avrupa’da ilk tıp okulu 12. yüzyılda İtalya’da Salerno’da açılmıştır.
Orada erkeklerle birlikte kadınlar da okuyordu. Fransa’da 1137’de açılan ilk tıp okulu ancak 1289’da esaslı hale geldi. Kadavra üzerinde ilk çalışma 1315’de yapıldı. Tıp kurumlarının yanı sıra hastaneler de gelişiyordu.
Rönesans devrinde baskı makinasının keşfi, ticaretin yayılması tıpta da büyük gelişmeler sağladı. İstanbul’un fethinden sonra Batı’ya göç eden birçok bilgin, Rönesans tababetinin temelini attılar. Avrupa’da ilk esaslı tıp fakülteleri 16. yüzyılda kuruldu. 17. yüzyılda ise tıpta araştırmalar devri başladı, çok ileri keşifler yapıldı. 17. yüzyılın en önemli tıp bilgini William Harvey‘dir. Gene aynı yüzyılda mikroskopun keşfi tıpta büyük bir devrim yapmıştır. 18. yüzyılda tıpta teori ve sistem devri başladı. Morgagni, Haller, Wolf, Jenner Thomas Young, Valsalva, Scarpa o yüzyılın en başta gelen tıp bilginleridir. 18. yüzyıl içinde sindirim fizyolojisi, solunum esasları tespit edildi, cerrahlık, göz ve kulak hastalıkları, anatomi, fizyoloji kısaca tıbbın kolları büyük gelişmeler kazandılar.
19. yüzyılda tıp daha da ilerledi. Bugünkü tıp biliminin esasları o günlerde kuruldu. Tıbbın gelişmesinde 1. ve 2. Dünya Savaşlarının büyük etkisi olmuştur. Antibiyotik devri 2. Dünya Savaşı ile açıldı. 20. yüzyılın ortalarında tıbbın bütün kollarında dev adımlarla ilerlemeler oldu. Hele cerrahlıktaki gelişmeler birçok yedek oragnın takılabilmesi imkanına kadar gitmiştir. Tıbbın şubelere ayrılması 20. yüzyılda daha da ileri gitmiş, bir çok uzmanlık dalları ortaya çıkmıştır.
