Sembolizm (simgecilik) akımı nedir? Sembolizm hakkında biglilerin ve sembolizm özelliklerinin bahsedildiği yazımız. Sembolizm akımının önde gelen sanatçıları kimlerdir?
Açıklıktan kaçınıp sembollü (simgeli) ifadelere yer veren bir edebiyat akımıdır. XIX. yüzyıl sonlarında Fransa’da meydana çıkmış, edebiyatta, özellikle şiirde yeni bir anlayış ve anlatış yolu açmıştır.
Klasizm, romantizm, realizm (gerçekçilik) gibi akımların belirli, oldukça kesin sınırları, kuralları bulunmasına karşılık, sembolizmin belirli bir planı, programı hiçbir zaman olmamıştır. Sembolik şiirin bir çeşit öncülüğünü yapmış olan ünlü Fransız şairi Charles Baudelaire, yeni bir akım açtığının belki farkında bile değildi. Sembolizm Baudelaire’den sonra gelişti, gerçek örneklerini de Paul Verlaine, Arthur Rimbaud, özellikle Stephane Mallarme verdiler.
Stephane Mallarme’ye göre «şiir bir fikri, bir duyguyu ahenkle, sembolle anlatan edebi bir melodidir.» Alman filozofu Hegel’in düşüncelerinden ilham alan Mallarme, şiirle dinin bir bakıma aynı şeyler olduğuna inanırdı. İşte böylece başlangıçta, aşağı yukarı, mistik bir hava sezilen sembolizmde, alışılmış fikir ve his alemlerinden uzak anlatımlar şiirin temelidir. Duygular, oluşlar yarı kapalı anlatılır, klişeleşmiş kelimelerden, deyimlerden kaçınılır. Şiire sözden çok müziği andıran bir ritim hakimdir. Her okuyan aynı şiirden ortak sezgilere, zevklere değil, kendi özel duygu, sezgi ve eğitimine göre, ayrı, farklı anlamlar çıkarır, ayrı hisler duyar.
1886’da Jean Moreas‘ın bir çeşit «Bildiri» siyle edebiyat dünyasına resmen sunulan sembolizm akımı, zaman zaman ilerlemeler, gerilemeler kaydetmiş; lehinde, aleyhinde en çok tartışılan edebi mesele olmuştur. Sembolizmi Belçikalı yazar Maurice Maeterlinck — belli bir ölçüde— tiyatroya da uygulamıştır. Türk şiirinde Ahmet Haşim sembolizmin başlıca temsilcisi kabul edilir.
