O Harfiyle Başlayan Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları, en güzel bebek isimleri ve isimlerin anlamları sözlüğü
Kaynak : pixabay.com
O Harfiyle Başlayan Erkek Bebek İsimleri
A – B – C – Ç – D – E – F – G – H – I – İ – J – K – L – M – N – O – Ö – P – R – S – Ş – T – U – Ü – V – Y – Z
Oba: Üstün yetenekli. 2. Göçebelerin meydana getirdiği topluluk.
Obe: Aşiretin bir bölümü.
Oben: Kendisine bir başka kişiyi örnek alan kişi.
Obuz: Su kaynağı. 2. Karların erimesiyle oluşan dere.
Ocak: Ev, aile.
Ocak: Soyluların oturdukları yer.
Ocan: O dost 2. İçten kişi.
Odhan: Ateşli, hareketli ve hükmeden kişi.
Odkan: Canlı, çoşkulu kişi.
Odman: Ateşli, canlı, çoşkulu kişi.
Oflaz: İyi, güzel, mükemmel.
Oflaz: Sevimli.
Oflazer: İyi, güzel, eksiksiz kimse.
Ogan: Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.
Oganalp: Güçlü, kuvvetli yiğit.
Oganer: Güçlü, kuvvetli, yiğit.
Ogansoy: Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen.
Ogeday: Akıllı, zeki.
Ogün: Belirli bir günde doğan.
Oğan: Tanrı.
Oğaner: İlahi gücü olan.
Oğansoy: İlahi bir güce sahip soydan gelen.
Oğantürk: İlahi bir güce sahip Türk.
Oğul: Evlat, erkek çocuk.
Oğulbey: Beyin oğlu.
Oğulcan: Can dost.
Oğultan: Tan vakti gibi.
Oğultay: Genç.
Oğultekin: Uğurlu evlat
Oğultürk: Genç Türk.
Oğur: Uğur.
Oğuz: İyi huylu kimse. 2. Büyük bir Türk boyu.
Oğuzalp: İyi huylu yiğit kişi.
Oğuzata: İyi huyluluğu atalarından, soyundan gelen.
Oğuzbay: İyi huylu, saygın kişi.
Oğuzcan: İyi huylu, candan dost.
Oğuzer: İyi huylu, yiğit kişi.
Oğuzhan: Hükümdar.
Oğuzkan: Hükümdar soyundan gelen.
Oğuzman: İyi huylu, kuvvetli kişi
Oğuztan: İyi huylu kişi.
Oğuztay: İyi huylu genç kişi.
Okan: Anlayışlı. 2. ilahi.
Okanalp: İlahi bir güce sahip olan.
Okanay: Anlayışlı.
Okaner: İlahi bir güce sahip olan yiğit.
Okat: Ok atan, savaşcı.
Okay: Beğeni, ok gibi delici, ay gibi aydınlık.
Okbay: Ok gibi delici, saygın ve zengin kimse.
Okcan: Tez canlı, hareketli.
Okçun: Uzak, ilerde, uzaklaşmış.
Oker: Hızlı ve kuvvetli.
Okhan: Ok gibi hızlı, delici hükümdar.
Okkan: Ok gibi delici soydan gelen.
Okman: Ok gibi hızlı, delici, okçu,
Oksal: Okçuluğu ile tanınmış.
Oksar: Okları hazırlayan.
Oksu: Ok gibi delici, su gibi berrak ve temiz kişi.
Oktan: Ok gibi delici, tan yeri gibi ışıklı.
Oktar: Ok atan, okçu,
Oktaş: Ok gibi delici, taş gibi sert.
Oktay: Öfkeli, asabi.
Oktuğ: Ok atan, okçu.
Oktunç: Tunçtan yapılmış ok.
Oktürk: Hızlı Türk.
Okumuş: Bilgili, öğrenimli.
Okur: Bilgilenmeyi, okumayı seven.
Okuş: Akıl, zeka, mantıklılık.
Okutan: Öğreten.
Okutman: Öğreten.
Okuyan: Okumayı seven.
Okyan: Okçular, okçuluk.
Okyar: Ok gibi delici ve güzel olan.
Olcan: Canlı, dinamik, hareketli ol.
Olcayhan: Kısmetli hükümdar.
Olcayto: Şanslı kişi.
Olcaytu: Şanslı; talihli, kısmetli.
Olcaytuğ: Şans getiren başlık.
Olcaytürk: Şansı olan Türk.
Olçum: Bilgiçlik taslayan.
Olçun: Eli işe yatkın, becerikli, usta.
Oldaç: Şişman, iri yapılı.
Oldağ: Dağ gibi yüksek ol.
Older: Dindar, sofu.
Olgun: Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş, kamil.
Olgunay: Dolunay.
Olgunel: İyi el.
Olguner: İyi yetişmiş kimse.
Olgunsoy: Olgun bir soydan gelen.
Olguntürk: İyi yetişmiş Türk.
Olpak: Her zaman temiz, dürüst olan.
Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini çok seven.
Olsan: Adınla nam sal, ünlen.
Oluş: Varlık halini alma, meydana gelme. 2. Bir durumdan öteki duruma geçiş.
Omaç: Hedef, amaç, gaye, erek.
Omariya: Mardin, Nusaybin’de Kürt aşireti.
Omet: Ümmet, topluluk.
Omur: Omurgayı oluşturan kemiklerin herbiri, herhangi bir şeyin iskeletinin her bir parçası.
Omurtak: Küçük kartal.
Onan: Mutlu olan, dertten kurtulan, iyileşen. 2. Tevrat’ta özü geçen Onan’ın adından.
Onar: İyileşen, hastalıklardan kurtulan.
Onaran: Başaran. 2. Tedavi eden. 2. Düzelten.
Onart: Düzenli, sistemli.
Onat: Özenli, düzgün, uygun. 2. Yararlı. 3. Dürüst, iyi ahlaklı.
Onatkan: İyi, dürüst soydan gelen.
Onatkut: Kutlu insan, özünde dürüst ve iyi olan.
Onel: Elleriyle her tarafı sarmalamış olan.
Oner: Güçlü kuvvetli.
Ongan: Verimli, eksiği olmayan. 2. Mutlu. 3. Uğurlu. 4. Yarar duruma gelmiş.
Ongay: Kolay, zorluğu olmayan.
Ongun: Verimli, eksiği olmayan. 2. Mutlu. 3. Uğurlu. 4. Yarar duruma gelmiş. 5. Totem.
Ongunalp: Mutlu, uğurlu yiğit.
Onguner: Gelişkin, gürbüz ve yiğit kişi.
Ongunsu: Gürbüz ve su gibi duru kişi.
Ongur: Kurtuluş.
Ongün: Uğurlu gün.
Onkut: Daha iyi ve şanslı yaşa.
Onuk: Sevgili, hürmetli, aziz.
Onuker: Herkesçe sevilen, sayılan kişi.
Onuktan: Sevilen, saygı duyulan ve tan gibi ışıltılı kişi.
Onuktekin: Sevilen, saygı duyulan, uğurlu.
Onul: İyi ol, sağlıklı ol.
Onultan: İyileştiren, sağlığa kavuşturan.
Onural: Şanlı, şerefli kal.
Onuralp: Şerefli ve yiğit kimse.
Onurhan: Şeref sahibi hükümdar
Onurkan: Onurlu, şerefli soydan gelen.
Onursal: Saygı, şeref timsali kişi.
Onursan: Dürüstlüğüyle nam salmış kişi.
Onursay: Şeref sahibi saygın kişi.
Onursev: Kendin gibi olanı sev.
Onurseven: Onurlu insanları seven.
Onursoy: Onurlu bir soydan gelen.
Onursu: Saygın, şerefli ve su gibi temiz.
Orak: Hasat, ekin biçilen araç.
Orakay: Orak ayı. 2. Temmuz.
Oral: Zaptetmek, ele geçirmek.
Oralmış: Zaptedilmiş yer.
Oraltan: Tan vakti yapılan savaş. Oran: Nispet. 2. Uygunluk. 3. Tahmin.
Oraner: Anlayışlı, hesaplı ve yiğit kimse.
Oray: Ateş gibi kızıl renkteki ay.
Orbay: Ordu komutanı.
Orbek: Kentli bey.
Orbey: Ordu komutanı.
Orean: Direnen kişi.
Oreaner: Direngen ve yiğit kimse.
Orçun: Ardıl, halef, oğul.
Orgun: Sır olan.
Orgunalp: Sır dolu yiğit.
Orgunay: Bulutların arkasında kalmış ay.
Orguner: Sır dolu yiğit.
Orgunhan: Sır dolu hükümdar.
Orgunkan: Geçmişi sır dolu olan.
Orgunsoy: Sır dolu bir soydan gelen.
Orguntay: Sır dolu genç.
Orgün: Kapalı havası olan gün.
Orhan: Bir yerin hükümdarı.
Orhun: Orta Asya Türklerinde eski yazı türü.
Orkan: Hükümdar soyundan gelen.
Orkun: Çoban beyi.
Orkut: Kutsal şehir.
Orman: Ağaçlarla örtülü geniş alan.
Ortaç: Mirasçı, veliaht, 2. Yüksek yer. 3. Fiil asıllı kelime.
Ortak: Ortak zevkleri paylaşanlar, arkadaşlar. 2. Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri. 3. Kuma.
Ortan: Rengi kızıl tan.
Ortun: Ortanca kardeş.
Ortunç: Kıpkızıl tunç.
Oruç: Haz veren şeylerden sağlanan yoksunluk. 2. Tanrı’ya ibadet amacıyla yeme, içme gibi birçok şeylerden belli bir süre veya biçimlerde kendini alıkoyma.
Oruk: Çare, yol, imkan.
Orun: Özel yer. 2. Mevki makam. 3. Özellik.
Orus: Saadet, mutluluk, talih.
Oruz: Düşünce, düşün, ide.
Oskan: Zeki kişi.
Oskay: Neşeli, sevinç içinde olan.
Osma: Bulgaristan Türklerinin yaşadığı yörelerden birindeki nehrin adı.
Osman: Bir tür kuş, ejderha. 2. Osmanlılarla ilgili.
Oşan: Şanlı, şöhretli, adı duyulmuş olan.
Otacı: Hekim, doktor.
Otağ / Otak: Büyük, süslü çadır.
Otamış: İyileştiren, düzelten.
Otaran: Beğenip arzu eden.
Otay: Ateş renginde ay.
Oxır: Uğur.
Oyal: Düşünceye önem veren, görüş alan.
Oyalp: Düşünceli ve yiğit.
Oyhan: Düşünceli hükümdar.
Oykan: Düşünce ve fikir erbabı soydan gelen.
Oykut: Düşünceli ve kutlu insan.
Oymak: İzcilikte küçük birlik. 2. Göçebe ya da yerleşik nitelikteki topluluk, aşiret.
Oyman: Belli bir görüşe sahip kişi.
Oysan: Düşünce, fikirleriyle tanınan.
Oytun: Beğenilen, güzel yer, kutsal.
Oytunç: Düşünce sahibi sağlam kişi.
Ozan: Halk şairi, 2. Şiir yazan kimse, şair.
Ozanalp: Güzel dilli. 2. Şair ve yiğit kimse.
Ozanar: Namuslu, şerefli, şair kişi.
Ozanay: Güzel dilli ve aydın kimse.
Ozaner: Güzel dilli yiğit, delikanlı.
Ozansoy: Şairler soyundan gelen.
Ozansu: Şair dilli ve su gibi berrak kişi.
